دگر حس شقایق را نداری هوای قلب عاشق را نداری از آن چشمان خون سرد تو پیداست ، که قلب تنگ سابق را نداری . . .

 

 

 

قهوه ات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمیگنجم.

ﻣـﺮﺩ ﻣـﻦ.!!! ﺗﮑـﯿـﻪ ﮔـاﻫــﻤــ ﺑــﺎﺵ..

ﻣـﯿﺨــﻮﺍﻫـﻤــ ﺳــﻨـﮕــﯿـﻨـﯽ ﻧـﮕﺎﻩ ﻣـﺮﺩﻣـ ﺣــﺴـﻮﺩ ﺍﯾـﻦ ﺷــﻬـﺮﺭﺍﺗـــﻮﻫــم ﺣــﺲ ﮐـﻨﯽ..ﺍﯾـﻦ ﻫــﺎ ﻧـﻤـﯿــﺘـﻮﺍﻧـﻨﺪ ﺑﺒﯿﻨﻨـﺪﮐـﻪ ﻣﺎﺗـﺎﺍﯾـﻦ ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﺑﻪ
ﻫﻤــ مﯽ ﺁﯾیـﻢ…

.
.
.

به روزگار بگویید من ترک تحصیل کرده ام دیگر از من امتحان نگیرد

چه تلخ است ترس از وابستگی به چیزی که می دانی روزی به پایان می رسد . . .

::
::
چه سخته در جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن . . .
به چشم دیگران چون کوه بودن ولی در خود به آرامی شکستن . . .
::
::
من و تو به رویاهایمان تنها یک رسیدن بدهکاریم . . .

قلبم بوی کافور میدهد ؛ شب به شب در آن مرده شورهـا آرزویی را غسل می دهند و کفن می کنند …

.
.
ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻴﮕﻴﺮﻱ ﺑﻴﺎﻳﻲ ﻭ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻛﻨﻲ ؟ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﻟﻢ یک ﺭﻭﺯ ﺁﻓﺘﺎﺑﻲ ﺑﻜﺸﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ …
ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻦ ﺭﻭﻱ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻫﻢ یک ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻢ ، ﻧﺮﺥ ﺧﻨﺪﻩ ﻛﻪ ﮔﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ؟

.
.
هرکه آید گوید :
گریه کن ، تسکین است
گریه آرام دل غمگین است
چند سالی است که من میگریم
در پی تسکینم
ولی ای کاش کسی می دانست
چند دریا بین ما فاصله است
من و آرام دل غمگینم

اگر قصد ماندگــــــاری ندارید یادگـــــاری هم نگذارید

♥♥♥اس ام اس غمگین و دلشکسته♥♥♥

دیگه ته مونده‌های سیگارم را دور نمی‌ریزم….. شاید فردا که من نباشم….. از روی همینا بفهمی چقد دوست داشتم…..!!!!

گاه سکوت يک دوست معجزه ميکنه ، و تو مي آموزي که هميشه ، بودن در فرياد نيست .

 

♥♥♥♥♥♥♥♥اس ام اس غمگين♥♥♥♥♥♥♥♥♥

 

در اوج دل نشاندمت ، در رهگذار زندگي زمانه گر خزان شود ، توئي بهار زندگي . . .

این دیگه بار آخره دارم باهات حرف میزنم / خداحافظ نامهربون میخوام ازت دل بکنم

سخته ولی من میتونم سخته ولی من میتونم / این جمله رو اینقد میگم تا که فراموشت کنم

 

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

 

همیشه از همان ابتدای آشناییمان در هراس چنین روزی بودم و کابوس خداحافظی

را میدیدم اکنون شد آنچه نباید میشد

خداحافظ دلیل بودنم خداحافظ . . .

این روزها خیلی چیزها دست من نیست !
مثلا دستهایت . . . !


.:: اس ام اس غمگین و رمانتیک اسفند ۹۱ ::.


من هم مثل خیلی از عاشق ها از تو یادگاری دارم ولی یادگاری من با بقیه فرق داره ؛ یادگاری من از تو سینه ای پر از درده !

من،
به سوختن …
عادت دارم!
کبریت را …
بنداز …
و برو!

-_-

تنها،
بی هوایی …
آدمی را خفه نمی کند …
گاهی،
هوایی شدن …
آرام آرام …
بدون ِ روسیاهی …
خاموشت می کند!

گذشته که حالم را گرفته است !

آینده که حالی برای رسیدنش ندارم !

و حال هم حالم را به هم میزند

چه زندگی شیرینی!…


*  * * * * * * * * * * * * * * * *

به سادگی رفـت ؛ نــه اینکه دوستم نداشت !

نـــــــــه ، فهمید خیییییییلی دوستش دارم !

مدتی میگذرد از تو ندارم خبری / چه کنم ناله من هیچ ندارد اثری

 شب و روز از غم تو پریشان حالم/ نه نشانی ز تو آمد نه پیامی جانم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در قید غمم ، خاطر آزاد کجایی ؟ / تنگ است دلم ، قوت فریاد کجایی ؟

با آنکه ز ما یاد نکردی / ای آنکه نرفتی دمی از یاد کجایی ؟

دلم بهانه میکند طلوع دیدن تورا ، تا به کجا دلم کشد حسرت دیدار تورا.


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چو گل های شقایق داغدارم / بیا پروانه شو بنشین کنارم

بشو مرهم به زخم قلبم ای دوست / که خنجر خورده ی این روزگارم

نمیدانم چرا بیمارم امشب / سکوتی خفته در گفتارم امشب

غم اشک دلم آهسته میگفت / پریشان از فراق یارم امشب


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من منتظرت شدم ولی در نزدی / بر زخم دلم گل معطر نزدی

گفتی که اگر شود می آیم اما / مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

گفتم نرو بی تو دلم وا نمی شود / یک پلک زدن شبی را تا نمی شود

 رفتی ، در غربت و تنهایی دلم شکست / برگرد کسی مثل تو پیدا نمی شود .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو كسی كه خنده اش طعم زمستان میدهد / من ، همان كه ابتدایش بوی پایان میدهد

خوب میدانم كه یك شب ، یك شب بی انتها / عشق روی دستهای بی كسم جان میدهد

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم / با اشک ، تمام کوچه را تر کردم

 وقتی که شکست بغض تنهایی من ، وابستگی ام را به تو باور کردم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برو برو که خسته از شکستنم ، من عاصی از هر عشق و هر دلبستنم

 کبوترم که پر زدم ز بام تو ، بیزارم از نامت به لب آوردنم

سوختن قصه ی شمع است ولی قسمت ماست / شاید این قصه ی تنهایی ما کار خداست

آنقدر سوخته ام با همه بی تقصیری / که جهنم نگزارد به تنم تاثیری

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

م ست آن دوستم كه در تنهایى ام یادم كند در فراغ دورى خود سخت بیمارم كند.